Joosje Duk: ‘Mijn film kan een ongemakkelijk maar nuttig gesprek over seks op gang brengen’

Seksscènes duren niet lang in de gemiddelde romantische comedy. Vaak zijn ze na een paar seconden voorbij. In Happy Ending van Joosje Duk wordt meer tijd genomen. „Ik heb vooraf tegen mijn familie gezegd: wees voorbereid op een trio van acht minuten.”

De 28-jarige regisseur en scenarioschrijver spreekt op een Amsterdams terras met NRC voordat haar omgeving haar film, die op 1 september wereldwijd verschijnt, heeft gezien. Met een vroege versie van het scenario won ze twee jaar geleden de New Voices-wedstrijd van Netflix, een zoektocht naar een nieuwe generatie Nederlandse makers. Duk tekende tevens voor de regie.

Eerder typeerde ze de film als een anti-romcom. „Het is voor mij een dans geweest met het genre”, legt ze uit. „Er zijn veel elementen die ik wel heb willen omarmen. Maar hopelijk is het op deze manier authentieker en wat seks betreft realistischer dan de meeste romcoms.”

In Happy Ending volgen we Luna en Mink, een millennialkoppel uit Den Haag (Duk: „Ik ben een trotse Haagse”). Ze zijn een jaar samen en alles lijkt lekker te gaan. Maar Luna worstelt met het feit dat ze nog nooit is klaargekomen in hun tijd samen. Dat ze al haar orgasmes veinst, weten alleen haar vriendinnen. Op hun advies stelt ze aan Mink voor om nieuwe dingen in bed te proberen, wat uiteindelijk leidt tot het eerder genoemde trio. Het lukt Luna om met de spontane Eve erbij wél tot een hoogtepunt te komen. Dit legt mogelijk een bom onder haar relatie met Mink.

De film stipt het thema eerst luchtig aan: „Als ik met vriendinnen over seks praat, begint het vaak met grapjes. Er zit dus veel humor in, zonder uit het oog te verliezen dat het ergens over gaat en dat zo’n situatie veel verdriet kan opleveren binnen een relatie.”

Duk hoopt dat er nuttige gesprekken op gang komen nadat mensen Happy Ending hebben gezien. „Een film kan een mooie manier zijn om een ongemakkelijk onderwerp bespreekbaar te maken. Als je na het kijken over de gevoelens van de personages praat, hoef je niet meteen over jezelf te praten. Daarna kunnen onderwerpen ter sprake komen die je normaal zou vermijden.”

Consent

„Volgens mij zitten we maatschappelijk op een mooi moment: er is veel aandacht voor consent en vrouwelijk genot. Maar het is moeilijker om dat naar je eigen relatie te vertalen, om het lastige gesprek te hebben met de persoon van wie je het meest houdt en die je het minst wilt kwetsen.”

De man in het verhaal is bewust geen lompe boer die niet aan het plezier van zijn partner denkt: „Dat wilde ik echt niet doen, want volgens mij vinden mannen in heteroseksuele relaties het alleen maar fijn als een vrouw net zoveel plezier in bed heeft. Als de relatie al wat langer duurt, worden sommige dingen vanzelfsprekend. Als je dan ineens over onvervulde verlangens wilt praten, kan er schuring ontstaan.

„Onze film gaat over communicatie tussen de lakens. Ik vond het dan ook erg belangrijk dat communicatie op de set een even belangrijke rol speelde, dat iedereen de mogelijkheid voelde om zijn of haar gedachten te delen.”

Gaite Jansen en Martijn Lakemeier spelen het stel, Joy Delima de vrouw die ingaat op de uitnodiging om met zijn drieën in bed te duiken. De productie schakelde een intimiteitscoördinator in, iemand die samen met acteurs en regisseur praat over intieme momenten. „Ik ben een groot fan van de intimiteitscoördinator, het is echt een mooie toevoeging. De coördinator kan ervoor zorgen dat intieme scènes beter op zijn plek vallen. Bij sommige mensen heerst een angst dat zo iemand spontaniteit of authenticiteit wegneemt. Ik denk dat het juist veel kan bijdragen en toevoegen. Je werkt tijdens het maken altijd met allerlei afdelingen. Voor stunts heb je ook gespecialiseerde mensen.”

Kreunen

„Het is belangrijk dat acteurs niet per ongeluk gedwongen worden om hun eigen seksleven in dat soort scènes te stoppen. Daar kun je inspiratie uit halen, maar het hoeft niet. Met de intimiteitscoördinator hebben we bijvoorbeeld oefeningen gedaan met kreunen. Door te luisteren naar verschillende dierengeluiden hebben de acteurs kunnen onderzoeken welke kreun het beste bij hun personage past. De ene acteur vindt zoiets echt de perfecte ingang en de andere denkt: het komt wel goed, ik doe mijn eigen ding. Verschillende opties aanreiken is in elk geval erg belangrijk. Tijdens de repetities maak je een soort dans van alle stappen die er worden genomen, het is een choreografie.”

Duk timmert ondertussen stevig aan de weg: zo werkt ze momenteel als een van de regisseurs aan een serie over de jonge jaren van koningin Máxima. De vergelijking met het Britse koningshuisdrama The Crown is dan snel gemaakt, al wil ze over de verwachtingen die dat met zich meebrengt niet te veel nadenken. Eerst komt Happy Ending. Welke groep hoopt ze met de film te raken? „Het is natuurlijk een film met veel vrouwelijke energie, maar ik denk dat het net zo waardevol voor mannen kan zijn. Vrouwen onder elkaar zijn best eerlijk en open over seks, mannen volgens mij wat minder. Ik hoop dat mannelijke partners meekijken tijdens het netflixen en er dan langzaam in mee worden gesleurd.”

https://youtu.be/9pxMkzA0dR0?si=OZu8J5iOBK73WI4S